Samkvæmt bókahaldinu rétt slefa ég semsagt yfir 3100 km á árinu.
Það eru nokkrar meginástæður fyrir slakri ástundun:
- Að eiga bíl. Valkosturinn að vera með bíl til umráða er meginástæðan. Ef bíll væri ekki valkostur þá væri ástundunin einfaldlega mun betri.
- Fjölskyldan. Þegar þarf að skutla eða sinna börnum á mismunandi tímum, oft á vinnutíma, þá getur verið ansi stirt að vera hjólandi. Veikindi barna eru líka þáttur hér.
- Skóli og leikskóli. Talsvert um allskonar skipulags- og starfsdaga, foreldraviðtöl og uppákomur sem skapar óreglu í annars nokkuð vel mótaða rútínu. Foreldrar þurfa ósjaldan að "redda" börnunum. Þetta er sömuleiðis skutl og skrepp. Þægilegra að vera á bíl. Ekki óalgengt að foreldrar skipti með sér verkum yfir daginn, fyrir og eftir hádegi.
- Veður. Yfirleitt læt ég veður ekki hafa áhrif á mig en það verður að viðurkennast að á þessu ári hafa komið nokkrir dagar sem ég hef hreinlega sleppt því að hjóla vegna veðurs eða færðar, nema hvort tveggja sé.
